House Axel Ghyssaert

De indrukwekkende woning (1968) van architect Axel Ghyssaert functioneerde begin 2002 als uniek decor voor de jeugdfilm ‘Science Fiction’ van regisseur Dany Deprez die veel succes oogstte met zijn magisch-realistisch filmdebuut ‘De bal’. Samen met een uitgebalanceerd lichtpalet vormde de woning met onder meer een openschuivend dak van 150 m2 en een zwembad een belangrijk onderdeel van de doorgedreven styling. De strakke beeldsnit, het verhaalritme, de kleurenbalans, het merkwaardige geluidsdecor, de sobere kledij van de personages en de lichtinval geven aan de film het gepaste timbre en bevreemdende sfeer. Architectuur en licht als conceptueel onderdeel.

In een notendop omschreven, vertelt ‘Science Fiction’ het verhaal van de tienjarige Andreas (David Geclowicz) die onder de invloed van zijn fantasierijke buurmeisje Vero (Fran Michiels) het vermoeden krijgt dat zijn ouders (Koen de Bouw en Wendy van Dijk) buitenaardse wezens zijn. Hoe meer Andreas over zijn ouders ontdekt, hoe groter zijn vermoeden wordt. Vooral de serre, waar zijn ouders een laboratorium hebben ingericht en die voor hem verboden terrein is, voedt zijn fantasie. Deprez vond in het scenario een verhaal over fundamentele eenzaamheid terug. Een geschiedenis over een kind dat geïsoleerd en ontredderd raakt omdat hij de vreemde en saaie wereld van volwassenen niet begrijpt.

Belangrijk was om bij aanvang een totale stijl te bedenken die als een visuele drager het verhaal zou kunnen ondersteunen. Een expressionistische sfeer zoals ook in films van Fritz Lang, Roman Polanski of Alfred Hitchcock is terug te vinden. Art director Bart Van Loo schaarde zich met een aantal ontwerpers uit de stal van lichtproducent Dark (Ivan Missinne, Anthony Duffeleer en Peter Vanooteghem) aan tafel om de vormgeving van de film te bepalen. De kleuren buiten de woning, zoals op school en de speelplaats zijn warm, de kleuren in de woning zijn koud. Het doet de mensen geloven dat er iets fout is. Het bevreemdende groen wordt een tweede huid die je ervaart als een onderhuids ondefinieerbaar gevoel bij de personages.

bruno vanbesien

“Een fundamenteel gegeven was het vinden van de juiste woning waar Andreas met zijn ouders zou wonen,” zegt Dany Deprez. “Het moest een moderne, koele constructie zijn van glas en metaal met een spaarzaam interieur. De eigen woning van architect Ghyssaert op het 6,5 hectare grote voormalige open stort van Male Sint-Kruis, herschapen tot een uniek natuurgebied met vijvers, dreven en heuvels, leek bijna gemaakt voor de film. De woning dateert uit de jaren zeventig en is zo eigenzinnig dat het evengoed een woning uit een onbestemde toekomst kan zijn. Die architecturale strakheid hebben we dankzij de ploeg rond Bart Van Loo kunnen doortrekken in onder meer de voorwerpen die in de film gebruikt worden, zoals het meubilair van Quinze & Milan en de kostuums van Eva Bos. De lichtheid en verplaatsbaarheid van de meubeltjes van Quinze & Milan sluiten aan bij de filosofie van het verhaal. Een wereld van mobiele telefoons, een draagbare, verplaatsbare en zendbare wereld.

De algemene abstractie brengt de personages die het verhaal moeten dragen op het eerste plan. De architecturale enscenering brengt de kijker onwillekeurig onder de indruk. Maar het is een intellectuele indruk zonder veel emotionele waarde.

Vrij samengevat naar een tekst van Guy Goethals

Science Fiction is een Belgische-Nederlandse co-productie

Regie: Dany Deprez
Productie: Jean-Claude Van Rijckeghem (A Private View), Marion Hansel (Man’s Film), Rudi Teichmann (B&T Film Prouktion) en San Fu Maltha (Fu Works).
Scenario: Chris Craps & Jean-Claude Van Rijckeghem
Art director: Bart Van Loo
Muziek: Loek Dikker
Speelduur: 92 min
Taal (gesproken): Nederlands / (ondertiteling): Frans of Engels

Ter info: de woning fungeert tevens als achtergronddecor bij de muziekclip ‘The World is Mine’ van Hooverphonic.

De foto’s op de website van de oorspronkelijke toestand van de woning zijn van de hand van Hilde Bouchez.