DMG Arquitectura (ES)
Het Madrileense bureau dmg arquitectura, opgericht door Daniel Diaz Font en Belén Martin-Granizo López, spreidt een sensuele waaier van robuuste materialen tentoon. Kenmerkend over de hele lijn van hun verfrissende en dynamische ontwerpen is dat een waaier aan materialen veelal in een abstract keurslijf is ingeblikt waardoor de projecten een opmerkelijke samenhang tentoonspreiden. Architect Daniel Diaz Font komt de conceptuele invalshoeken van het bureau en haar ontwerpen voor Archipel toelichten en zal zich een plaats toekennen binnen het pittige landschap van hedendaagse Spaanse architectuur.
Dat Spanje een meeslepende en pittige architectuurcultuur heeft, is geen verrassing meer. Dat bewijzen de drie Archipel architectuurreizen van het laatste decennium naar dit land. Vertraagd door de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) en het dictatorschap van Franco († 1975) dat een abrupt einde maakte aan de moderne Spaanse architectuur van onder anderen Josep Lluís Sert, mag moderniteit er zich dan wel traag hebben hersteld, maar vandaag halen jonge architectuurhelden hun schade op een hoogst spectaculaire en tegelijk bescheiden manier in.
(C)Arnout Fonck
De hedendaagse Spaanse architectuur laat voorbeelden zien van invloeden uit verschillende richtingen: de spitse, opgebroken architectuur van EMTB - Miralles Tagliabue; de scheve composities van Elias Torres Tur en José Antonio Martínez Lapeña; de minimalistische architectuur met Iberisch décor van RCR Arquitectos; de rustige continuïteit van een respectvolle modernistische architectuur van Navarro Baldeweg en Josep Llinàs en tenslotte de vandaag erg gevierde combinatie van hybride programma’s en pragmatische duurzaamheid van Ábalos & Herreros en van Mansilla + Tuñón.
Het jonge Madrileense bureau dmg arquitectura (°1992), opgericht door Daniel Diaz Font en Belén Martin-Granizo López, plaatst zich echter niet zo eenduidig in deze waaier. Met een erg sensuele tactiliteit sluiten beide architecten zich aan bij EMTB, terwijl ze het fragmentaire van deze laatste zeker niet navolgen. Hun werk en met name het fel bekroonde campuscomplex1 met bibliotheek, cafetaria en dienstgebouw op de Campus del Bierzo van de universiteit van León in Ponferrada ademt een indrukwekkende samenhang. Elk gebouw functioneert onafhankelijk, maar is op dergelijke manier visueel aan een ander geschakeld dat ondanks het groteske gebaar de helling evenwichtig is ingenomen. Bovendien doen de tegenstrijdigheden een bijzonder karakter ontstaan op dit terrein aan de rand van de stad. De ruggegraat bestaat uit een enorme leistenen overkapping die de drie programma’s onder de vleugel neemt. De constructie is een abstrahering van glooiingen van leisteen in de omgeving en verwijst naar de zwarte dorpen van Bierzo van oudsher. Dankzij langwerpige daklichten valt natuurlijk daglicht rijkelijk binnen op de met het exterieur contrasterende, maagdelijk witte interieurs. Ook de omgevingsaanleg sluit mooi aan bij de materialisatie van het gebouw.
Voor dit en nog vele andere projecten in Castilla y León, richtte dmg arquitectura reeds in 1999 een filiaal op in León. De opdrachtenportefeuille bleef verder ongewijzigd, met grotendeels projecten in de publieke sector. Programma’s zoals kantoren, culturele activiteiten en universiteiten komen veelvuldig voor.
In 2001 mocht dmg arquitectura de campus del Bierzo opnieuw uitbreiden met een ‘aulario’, waarbij het programma van leslokalen is verspreid over twee verdiepingen, onderling met elkaar verbonden via een helling die de vormelijkheid van het project domineert. Dit keer kozen Diaz Font en Martin-Granizo López voor een robuust uiterlijk met gegalvaniseerde golfplaten en een op de zintuigen afgestemd interieur van baksteen. Gemeenschappelijk met het vorige project is echter de aandacht die uitgaat naar het binnenbrengen van natuurlijk daglicht aan de hand van talrijke dakopeningen.
Kenmerkend over de hele lijn van hun ontwerpen is dat een waaier aan materialen veelal in een abstract keurslijf is ingeblikt. Voor (CorTen)staal en glas is dat bijna vanzelfsprekend, maar dat talrijke natuurlijke materialen ook hier volgen, terwijl toch een bijzondere tactiliteit wordt behouden, is verfrissend en dynamisch. Het is bijna alsof dmg arquitectura net zoals de Mexicaanse architectuurcoryfee Luis Barragán op zoek is naar aardse en zinnelijke architectuur met mythische en diepgewortelde oorsprongen. Het blijft op de huid zitten.
Dominique Pieters
1 Dit project kreeg heel wat schouderklopjes aan de hand van een bijzondere vermelding bij de Nationale architectuurprijs 2005, de Architectuurprijs voor nieuwbouw van Castilla y León, een eindproject van de Spaanse architectuurbiënnale 2004-2005, de eerste prijs Menhir 2004, een bijzondere prijs voor Jonge Architecten van de Fundación Camuñas 2003-2003, een selectie voor de FAD-architectuurprijzen, de prijs Enhor 2005 en de eerste prijs COAL 2004.
