Sketches of Frank Gehry

Regisseur: Sydney Pollack, 2000-2005, inclusief interviews met o.a. Philip Johnson, Dennis Hopper, Mildred Friedman, Charles Jencks, Rolf Fehlbaum, Milton Wexler, Herbert Muschamp.

Gehry houdt van schetsen. Dit startschot van het architecturale proces greep de befaamde regisseur Sydney Pollack¹ aan om de projecten van zijn goede vriend Frank O. Gehry tot de realisatie toe te exploreren. Om de schetskwaliteit in zijn allereerste documentaire vast te leggen, gebruikt Pollack een combinatie van film en Mini DV (digital video) als media. Deze naakte en tegelijk rustgevende manier van filmen vat de essentie van Gehry’s uniek architecturaal proces en zijn terughoudende en ongrijpbare persoonlijkheid.

In contrast met deze opzettelijke ongedwongenheid figureert de grandeur van Gehry’s architectuur: vanaf zijn eerste werk – een hooischuur in California – tot wat nu als de meesterwerken van het moderne tijdperk worden beschouwd -zoals het Guggenheim museum in Bilbao en de Walt Disney Concert Hall in Los Angeles. De dialoog tussen Pollack en Gehry, kenmerkend voor een jarenlange intieme vriendschap, vloeit als een continue melodie door de film. De informele sfeer zorgt ervoor dat deze levendige documentaire niet gaat over vervreemdende architectuurtheorie, maar in tegendeel over Pollacks vermogen om de huid van deze theorie te doorprikken en inzicht te verschaffen tot het leven van deze bijzondere architect en tot zijn uniek ontwerpproces.

Zonder twijfel is het de jarenlange vriendschap die zorgt voor deze bijzondere benadering. Zelf zegt Pollack hierover: “Wat me over de streep trok om op Franks voorstel in te gaan, is dat ik net enkele weken eerder het Guggenheim in Bilbao voor het eerst had gezien. Ik vond het fantastisch, maar het gebouw strookte voor mij niet met de Frank die ik ken. En dat maakte me nieuwsgierig.”²

Ook de impulsiviteit van de film draagt zijn steentje bij. Jarenlang bleef de documentaire hangen als een vaag idee, dan kwam de beslissing om het als een vrije-tijdsproject op te vatten, tussenin bleef de film een jaar stilliggen door het draaien van The interpreter en tenslotte zegt Pollack: “In tegenstelling tot een fictiefilm met een uitgewerkt scenario en storyboards, wist ik deze keer niet waar ik heen ging, tot ik in de montagekamer zat. Er was geen afgebakend idee, ik voelde alleen aan wat de stijl zou moeten zijn, deze van talloze aaneengeschakelde impressies, net zoals Gehry’s schetsen.”³

¹ Bekend van onder andere: The firm, Out of Africa, Tootsie, Three days of the condor, The interpreter, Random hearts.

² uit: Steven De Foer, Gehry door Pollack, De Standaard, 18 oktober 2006, pag. F14.

³ idem.