Cinema architectuur

In het september-oktober-nummer van Monumenten en Landschappen werd een overvloedig gedocumenteerd en geïllustreerd overzicht gegeven van de evolutie van de cinema architectuur vanaf de pioniersperiode tot heden. Susanne Van Aerschot-Van Haeverbeeck analyseerde in een artikel “Film … filmtheaters” die merkwaardige evolutie. In het artikel “Bioscopen, wat nu?” besteedt ze aandacht aan conservering en behoud.

Waar het filmgebeuren aanvankelijk met het theater geassocieerd was, groeide geleidelijk vanaf de jaren twintig een specifieke architectuur puttend uit de meest uiteenlopende bronnen en architectuurstijlen.

Oosterse, Spaans-Moorse, koloniale, Chinese, Egyptische, Babylonische architectuurthema’s worden in een eclectisch “exotisme” verwerkt in zalen die ons in een droomwereld van fictie en schittering brengen. Vanaf de Parijse ‘Exposition des Arts Décoratifs’ in 1925 zal de “Art Deco” gretig worden geadopteerd door de bioscooparchitectuur.

Ook de ‘internationale stijl’ met zijn zakelijke en organisch expressieve tendenzen vindt in de bioscooparchitectuur een boeiend gebied. Waar in de jaren 50 door de evolutie van projectietechnieken, de bouw van bioscopen een vlucht nam, sloten in de jaren 70 tal van zalen hun deuren. Recent is er opnieuw een heropleving: decascopen, pentascopen: “la Geode” in het Parc de la Villette te Parijs, “Kinepolis” in Brussel brengen ons de nieuwe droompaleizen van vandaag …

Susanne van Aerschot-Van Haeverbeeck
⁃ licentiaat kunstgeschiedenis (K.U.L.)
⁃ coördinator inventarisatie v.h. Bouwkundig Erfgoed in Vlaanderen (M1l°
⁃ docent postgraduaat Restauratie (K.U.L.)
⁃ wetenschappelijke & praktische coördinatie publicaties “Bouwen door de Eeuwen Heen”