Luigi Caccia Dominioni and post-war Milanese housing culture
Na de Tweede Wereldoorlog onderging de stad Milaan een reeks van tumultueuze veranderingen. Economische groei, sociale veranderingen en de snelle modernisering vormden een vruchtbare grond voor architectonische experimenten.
Huisvesting, meubilair en industrieel design vormden de belangrijkste werkterreinen van de architecten. Het succes van de Milanese interieurs en design, met name op internationaal niveau, werd vooral mogelijk gemaakt door het bestaan van de Triënnale. De debatten en tentoonstellingen rond de Triennale creëerden een belangrijk forum en bevorderden de vernieuwing van de nationale cultuur. Elke Triënnale bracht architecten, ontwerpers, kunstenaars, producenten, planners en werd vergezeld door uitgebreide debatten in de populaire en gespecialiseerde pers.
Het werk van Luigi Caccia Dominioni vertegenwoordigt deze ontwikkeling nauwkeurig. In de afgelopen zestig jaar, heeft hij een opus, die kan worden gekenmerkt door een enorme heterogeniteit van de onderwerpen en activiteiten velden gemaakt. Zijn meest productieve periode valt in de jaren 1950-1970. Woningbouwprojecten, renovaties en interieurs vertegenwoordigen het grootste deel van zijn werk. Zijn clientèle is voornamelijk afkomstig uit de Milanese bourgeoisie, wiens zelfbeeld, als gevolg van de democratiseringsprocessen en de economische boom tijdens de 1960es, een radicale transformatie onderging en daarom zocht naar een nieuwe architectonische expressie.