Gideon Boie
noA architecten
noA architecten
noA architecten
Innovatie in de zorgarchitectuur blijft een hele ontwerpuitdaging. Mooie praatjes verbergen een generieke typologie van lange gangen met serieel geschikte kamers. Het interieur ruikt naar gereinigde linoleum en zelfs televisiekijken gebeurt vanuit de plastieken zetel. Ook de ruimtelijke ordening van zorgcentra draagt bij aan de aloude separatie van zieken en kreupelen. Deze kwestie werd nog eens versterkt in de context van de pandemie, met dramatische gevolgen voor de woonzorgcentra. En dan hebben nog niet gesproken over de technocratie waarmee zorgarchitectuur over de hoofden van personeel, patiënten en bewoners ontworpen wordt. Met deze problematiek als achtergrond blikken we terug op de pilootprojecten Onzichtbare Zorg van de Vlaamse Bouwmeester. De inzet was om zorgprojecten te realiseren die volwaardig deelneemt aan de samenleving. Architectuur is een belangrijke factor om zorg te verankeren in ons maatschappelijk weefsel, door mensen maximaal te ondersteunen in hun thuissituatie, door in te zetten op een actieve participatie en door het sociale netwerk te versterken. De nieuwe concepten moeten ook personeel waardering en respect geven en in staat stellen zinvol in te spelen op zorgvragen.
Gideon Boie (BAVO / Faculteit Architectuur KU Leuven) maakt een evaluatie op over recente realisaties, niet-uitgevoerde ontwerpen en spin-off’s van de Pilootprojecten Onzichtbare Zorg. Onderwerp van gesprek is werk van noAarchitecten, architecten de vylder vinck taillieu, Sergison-Bates en Tom Thys en Studio Jan Vermeulen, Osar, NU architectuuratelier en Bovenbouw.
De vraag is hoe zorgarchitectuur bijdraagt aan de togetherness van zorginstelling en omgeving, zorgverlener en zorgvrager en evengoed architect en gebruiker.