CHCK : Zwitserland + Christian Kieckens

In de inleiding van zijn publicatie CKA_BOOK_3 schrijft Christian Kieckens :
Het is via het nummer 173 van het tijdschrift Quaderns (april-mei-juni 1987) dat ik voor het eerst in contact kom met het werk van de tweede generatie Zwitserse architecten. Het interessante aan deze publicatie is dat niet louter de projecten van Diener & Diener, Marcel Meili en Marques & Zurkirchen is gepubliceerd maar onderbouwd is door teksten over ‘Rigour’ van Milan Kundera en Livio Vacchini en door een kort overzicht over het oeuvre van de ingenieur Hans Hilfiker.
Een ander Quaderns-nummer in 1988 plaatst de projecten van Herzog & de Meuron en Diener & Diener in een bredere context temidden van het pedagogisch programma van Hans Kollhoff via zijn tekst ‘Architecture versus urban Design’ en het referentieel vertoog ‘Tears for Architecture’ van Stanislaus von Moos.
Aldus groeit vanaf dat moment stilaan niet enkel een passie voor het steeds bekijken en bestuderen van de nieuwe projecten maar ook de intentie naar een reflectie van de Zwitserse identiteit, de voortdurende moderniteit, de zin en fierheid voor ambacht, de juistheid van het detail. Met de jaren ontwikkelt zich ook de zin voor het vastleggen van fragmenten, gaande van louter objectmatig en visueel frappant tot doorzocht en vastgeworteld.

Christian Kiekens

In deze publicatie vindt de lezer een beeldverslag van een dertigtal studiereizen naar Zwitserland, evenals een aantal gesprekken met Zwitserse architecten zoals Roger Diener, Mike Guyer en Marcel Meili, de ingenieur Jürg Conzett, de designers Hannes Wettstein en Alfredo Häberli, de theoreticus Martino Stierli, die een weerslag vormen van de zoektocht van Christian Kieckens.

De architect zal tijdens deze lezing voor Archipel zijn passie voor Zwitserse architectuur doortrekken naar eigen werk, dat een sterke verwantschap met de hedendaagse Zwitserse architectuur vertoont. De spreekwoordelijke precisie en neutraliteit vormen een rode draad door zijn veelzijdige integere oeuvre. Kenmerken als duidelijkheid, nauwgezetheid, neutraliteit en nuchterheid deelt de Belgische architect met de Zwitserse grootmeesters. Christian Kieckens verklaart dat “Zwitserland heeft, door het ontbreken van oorlogsinterventies, een constante ontwikkeling van de moderniteit doorgemaakt” waardoor de standvastige neutraliteit van de Zwitsers zich in hun architectuur verankerd heeft.

In deze lezing verwordt de vervlechting van een Belgische achtergrond met Zwitserse zorgvuldigheid tot een volstrekt eigen signatuur.
Christian Kieckens is architect sinds 1974, laureaat van de Godecharle-Prijs voor Architectuur (1981) en de Vlaamse Cultuurprijs voor Architectuur (1999) en werd geselecteerd voor de Architectuur Biënnale van Venetië (1985 en 1991). Hoogleraar aan de Technische Universiteit Eindhoven (1999-2002), diploma unit master aan de Architectural Association te London (2000-2002) en sinds 2011 hoogleraar aan de Faculteit Ontwerpwetenschappen te Antwerpen. De reflectie in zijn werk (van XS tot XL) en lesopdrachten (aan master studenten architectuur) gaat voornamelijk over de transmissie van woorden naar beelden naar concepten naar ideeën.