Marie-José Van Hee

In 1997 ontving Marie-José Van Hee, samen met Paul Robbrecht en Hilde Daem, de cultuurprijs voor architectuur van de Vlaamse Gemeenschap, nadat in 1993 aan haar werk een tentoonstelling in de Singel en een monografie werd gewijd.

Marie-José Van Hee houdt zich ver van diepzinnige beschouwingen en statements om haar werk te legitimeren, en eigenlijk is het vragen er een voordracht over te geven een corvee die ze liefst niet aanneemt. Voor Archipel maakte ze, na aandringen, een uitzondering die we zeer waarderen.

Haar architectuur is veeleer de resultante van een geduldig en zeer precies omgaan met muren, ruimten, openingen, licht tot ze een "opgeladen eenvoud" krijgen. (dixit Marc Dubois)

Ze is in deze benadering verwant met de attitude van Barragan, Sizza, Dom Van der Laan ...
Een architectuur die in haar essentie moet 'beleefd' worden en waarbij woorden en beelden eigenlijk niet kunnen weergeven waar het om gaat : namelijk ruimtelijke en zintuigelijke ervaring.

We hebben haar dus geen echte voordracht gevraagd, maar veeleer : wat commentaar, wat beelden, wat kanttekeningen bij de 'beheersing van ruimte en licht die aan woorden voorbijgaat' (cit. Marc Dubois).

Marc Felix