Archipel 20 in 2000
Op 5 juni 2000 was het precies 20 jaar geleden dat de architectuur-vereniging archipel werd gesticht.
20 jaar architectuurvoordrachten met tientallen architecten en voordrachtgevers uit Vlaanderen, maar ook tal van belangrijke internationale figuren.
20 jaar architectuurtrips en reizen over alle belangrijke architectuurstreken en steden in Europa tot Chicago en Japan. Zeer intense reizen, gefocust op 20ste eeuwse architectuurgeschiedenis en hedendaagse architectuuractualiteit.
20 jaar met velen gedeelde culturele passie voor architectuur.
In die 20 jaar heeft archipel ongetwijfeld bijgedragen tot een meer volwassen cultureel architectuurklimaat in Vlaanderen. Door professionelen en gepassioneerden in direct contact te brengen met een sterk evoluerende internationale architectuurscène. Door een verdiepend inzicht in architectuurgeschiedenis. Door een forum te bieden voor ontmoeting, discussie, kruisbestuivingen, samenwerkingen …
Archipel is een vzw, een ledenvereniging (met daarnaast een ruime achterban van honderden sympathisanten). Als vereniging dreef het op de continue inzet van vele vrijwilligers. Ook dit is na 20 jaar (waarin tal van vergelijkbare initiatieven reeds sneuvelden), wellicht een prestatie.
Archipel is een informele vereniging gebleven, breed toegankelijk voor alle geïnteresseerden die professioneel of passioneel op architectuur betrokken zijn.
Archipel is door niemand erkend, staat onder niemands voogdij. Wordt enkel door haar leden gedragen. Ook dat blijft vrij uniek.
20 jaar … Het mag eens gevierd worden dachten wij.
We zochten hiervoor een architecturaal boeiende locatie op en vonden die in het zopas gerestaureerde en gerecupereerde Fort Napoleon te Oostende. Militair bouwwerk voor de troepen van Napoleon dat na zijn voltooiing nergens voor diende. (Bij de oplevering werd de bouwheer verbannen).
Dit fort werd door de Stichting Vlaams Erfgoed onderhanden genomen. De stichting werd in het leven geroepen ondermeer voor de redding van hopeloze monumenten. Het Fort Napoleon is hun eerste belangrijke wapenfeit. Het kreeg een culturele polyvalente bestemming. De architecten Govaerts en Vanhoutte uit Brugge realiseerden, in contrast met het massale bouwwerk, lichte interventies in staal (Cortenstaal, Läuferroosters, raamprofielen), glas en hout die op sommige plaatsen letterlijk door het bolwerk breken. Dat dit voor controverses zorgt, is voorspelbaar. De manier waarop dit gebeurde is echter wel intelligent, en maakte het bolwerk inneembaar voor cultuur. Interieur interventies (een sierlijke bar en van onderuit verlichte tafels) door Fabiaan Van Severen (niet Maarten zoals eerder verkeerdelijk vermeld) zorgden voor een final touch.
Programma
In het fort zijn op een tiental plaatsen diaprojectoren opgesteld die een overzicht geven van 20 jaar architectuurreizen.
Optreden van ‘Les Piliers de Cabaret’ Een muzikale interventie van een jonge gepassioneerde groep van een achttal muzikanten en een zangeres die een vrij onorthodox eigen repertoire brengen. Een soort polyglotte Vlaamse wereldmuziek die haar roots uit vele genres en windstreken haalt in een procédé dat aan het deconstructivisme doet denken. Het dompelt onder in de sfeer van het Berlijnse cabaret uit de jaren 30, breekt het open met Brel en Arno-invloeden, saust het met samba ritmes en zigeunerweemoed, schrikt op met furieuse Spaanse en Indische invallen, gelardeerd door Vlaamse vissersgeluiden met jazzy franjes. Ongrijpbaar en zoals de locatie: bizar en botsend.
