Gaston Eysselinck: een klein en krachtig oeuvre

Het drieluik met lezingen omtrent ‘Modernisme aan de kust’, naar aanleiding van de vooropening van het cultureel centrum ‘de Grote Post’ in Oostende start met een historische lezing over de architect Gaston Eysselinck.

© Marc Dubois © Marc Dubois

De Gentse architect Eysselinck is een centrale figuur in de Belgische architectuur van het Interbellum. Architect Huib Hoste, leidinggevend architect binnen het Belgische modernisme, beschouwde Eysselinck als één van de belangrijkste architecten van de tweede generatie.
Eysselinck realiseerde een beperkt oeuvre met hoofdzakelijk woningen. Het huis met het bijhorend bureau, dat hij in 1931 voor zichzelf bouwde te Gent, is één van de boeiendste woningen in België. Zijn buismeubelen uit het begin van de jaren dertig, ontworpen voor zijn eigen woning, behoren tot de beste Europese ontwerpen. Alberto Sartoris selecteerde de woning voor zijn publicatie Gli Elementi dell’ Architettura Funzionale uit 1935. Woning Peeters te Deurne (1932), een variant op het Citrohan type van Le Corbusier, en de woningen Contryn-Van Hoogenbemt te Mechelen (1934) sluiten door hun geschilderde bepleistering aan bij de voorbeelden van de Internationale Stijl.
In de jaren dertig bouwt Eysselinck een aantal bescheiden rijwoningen te Gent. Hij verlaat geleidelijk de bepleisterde architectuur en kiest meer voor baksteen en natuursteen. Voor de woning Haerens (1935) kreeg hij in 1937 de Van de Ven architectuurprijs. Woning Vermaercke te Gentbrugge (1937-1938) bezit een compact grondplan en staat op de lijst van beschermde gebouwen.
Het postgebouw te Oostende (1945-1952) is ontegensprekelijk zijn opus magnum en een topwerk van de Belgische architectuur van de 20ste eeuw. Het project sluit aan bij het pleidooi van Sigfried Giedion, secretaris van de CIAM, voor een terugkeer naar een nieuwe monumentaliteit en een directe samenwerking met beeldende kunstenaars. Eysselinck deed beroep op de kunstenaars Jozef Cantré en Jo Maes. De keuze van blauwe hardsteen en graniet voor de gevel en brons voor de ramen wijst op zijn grote belangstelling voor duurzaamheid. De aanwezige verhoudingen in de gevels verwijzen naar de klassieke bouwkunst. Voor de socialistische coöperatieve SEO realiseert hij een groot handelscomplex te Oostende, een gebouw dat na een ingrijpende verbouwing sinds 1986 fungeert als Provinciaal Museum voor Moderne Kunst (PMMK), nu MuZEE.

Marc Dubois