De Burg: lokroep van de muze

Arnout Fonck De lokroep van de muze is een dubbellezing binnen het polyfonie festival van het Concertgebouw Brugge. Brugge had een grote uitstraling op muzikaal gebied dankzij de polyfone muziek die voornamelijk in kerken werd uitgevoerd. Het centrum van polyfonie was de Sint-Donaaskerk op de Burg in Brugge, waar sedert de veertiende eeuw polyfone muziek te horen was. De Brugse kerken leverden door het aantrekken en opleiden van getalenteerde zangmeesters een belangrijke bijdrage tot het hoogstaande muzikale peil van de Bourgondische Nederlanden. De zangers van Sint-Donaas waren erg in trek. Gilden en broederschappen huurden hen in om hun feestdagen op te luisteren. De Sint-Donaaskerk behoort tot de oudste kern van de stad en werd oorspronkelijk in 944 opgericht als burchtkerk binnen een negende-eeuwse versterking tegen de Noormannen. Door de eeuwen heen werd de achthoekige kapel uitgebouwd tot een romaanse kruiskerk, vervolgens tot een kerkschip in gotische stijl, dat helaas in 1799 gesloopt werd na openbare verkoping, na een tweede Franse inval. De ontstaansgeschiedenis van de Sint-Donaaskerk diende als inspiratie voor het paviljoen van Toyo Ito, dat in 2002 als symbool gebouwd werd voor Brugge, culturele hoofdstad van Europa.

Hubert De Witte (directeur Musea Brugge) duikt in de geschiedenis van de kerk, waarna Hera Van Sande (medewerkster Toyo Ito paviljoen Burg, Brugge 2002) het belang van deze plek duidt als muze voor het paviljoen van Toyo Ito.

De titel van de lezing is ontleend aan de titel van een hoofdstuk uit het boek De papen van Brugge: De seculiere clerus in een middeleeuwse wereldstad, geschreven door Hendrik Callewier.