2018

“Al is de hand leesbaar in ambacht, het eindresultaat is gedefinieerd. Meesterschap in kunst en architectuur ontstijgt ambacht en methodologie bij de gratie van de beslissing tot het neerleggen van de borstel, de beitel of de pen. Met andere woorden, de beslissing waar en wanneer het maken ophoudt.” Wim Goes

In Mechthild Stuhlmacher’s mening worden het meesterschap van de architect en het meesterschap van de ambachtsman vaak beschouwd als synoniemen. In de landen wiens architectuurcultuur grotendeels wordt gekenmerkt door de vakkun- digheid van de uitvoering bestaat het meesterschap van de architect uit een intense samenwerking met en het scheppen van een gepast podium voor de maker. De architectuur van landen zoals Zwitserland en Oostenrijk bijvoorbeeld is zonder het specifieke vakmanschap van timmerlieden en betonspecialisten niet denkbaar en wordt in hoge mate bepaald door de juiste toepassingen van ambachtelijke technie- ken. Innovaties vertrekken van gekende ambachtelijke conventies. “In Vlaanderen heeft zich in de laatste decennia een geheel ander soort meesterschap ontwikkeld, het meesterschap van de ontwerper. De in mijn ogen beste Vlaamse architectuur toont zich onbevangen ten opzichte van het meesterschap en de conventies van de maker. De beste Vlaamse architecten schilderen met ruimte en materiaal, bevragen conventies en mogelijkheden, programma’s en plekken op een soms onnavolgbare individuele manier en bekijken zowel de meest eenvoudige als ook de meest complexe ruimtelijke sequenties of materi- aalverbindingen met een individuele onvooringenomen blik.”