High-Rise

Als afsluiter van het themajaar Palimpsest koos Archipel aanvankelijk voor de vertoning van The belly of an architect van Peter Greenaway. Omdat de film echter ouder is dan 30 jaar zijn de Belgische vertoningsrechten verstreken. Daarom ging Archipel zelf op zoek naar de rechten van de film. Bij onze uitgebreide zoektocht werden we echter van het kastje naar de muur gestuurd en bleven de rechten voor ons jammergenoeg onvindbaar. Bijgevolg moesten we afzien van een openbare vertoning van The belly of an architect, onze excuses hiervoor.

Maar uiteraard gingen we op zoek naar een alternatief. Een film waar architectuur een belangrijke plaats inneemt. Na intern overleg kozen we voor de vertoning van de spannende film High-Rise, een verfilming van de roman van J.G. Ballard uit 1975. Het verhaal speelt zich volledig af in een elegante veertig verdiepingen tellende torenflat, een geïsoleerde gemeenschap die zich heeft afgesneden van de rest van de maatschappij.

HIGH-RISE
Drama van Ben Wheatley. Met o.a. Tom Hiddleston, Jeremy Irons, Sienna Miller, Luke Evans en Elisabeth Moss.

Als god in het penthouse
De architect van het gebouw, Anthony Royal, zetelt als een god in het penthouse, waar hij vasthoudt aan zijn utopische ideeën, terwijl de onophoudelijke feestjes onder hem steeds vaker ontaarden in vechtpartijen. Het vuil stapelt zich intussen op in de gangen, liften werken niet en bewoners knokken om de laatste etenswaren. Toch wil niemand de flat ontvluchten of de politie waarschuwen. In deze minimaatschappij gelden eigen, dierlijke wetten.

Trouw aan Ballards koele, afstandelijke stijl geeft Wheatley geen blijk van morele verontwaardiging over zijn ontsporende personages. Hij lijkt er eerder van te genieten, met het duivelse, een tikje sadistische plezier dat ook zijn eerdere films kenmerkte. Niemand is vrij van zonde in dit paradijs van verderf, ook Robert Laing niet. Een jonge arts, die zijn intrek neemt op de vijfentwintigste verdieping en een wereld van complexe loyaliteiten ontdekt. Hij ontpopt zich – mooi glibberig gespeeld door Hiddleston – tot een sinistere, onbetrouwbare verteller.

De fantastische vormgeving is de opvallendste kwaliteit van High-Rise. Ook het sterke acteerwerk en de geniale muziekkeuzen maken de film tot een feest. Aan engagement heeft Wheatley zijn vingers niet willen branden: de diepere betekenis van alle geweldsorgieën is schimmig. Die vrijblijvendheid is de zwakte van High-Rise, maar heeft ook zijn charme. De gekte in de flat blijft ongrijpbaar en emotieloos, en dat is wel zo verontrustend.

In September 2015, ging de film in wereldpremière op het Toronto International Film Festival. De Europese première vond plaats op het 63ste San Sebastian Film Festival. In 2016 was hij voor het eerst te zien in het Verenigd Koninkrijk waar de film in 2017 genomineerd werd voor de Empire Award voor Beste Britse Film.

We kijken uit naar een gezellige filmavond om het rijkgevulde Archipeljaar 2019 af te sluiten.