(Ver)beeldende stad
Matthias Desmet
Wie denkt aan Brugge ziet wellicht een historisch postkaartbeeld voor zich. Een krachtige toeristische aantrekkingspool, ooit gevormd naar het rolmodel van Neurenberg, waar het in stand houden van een middeleeuws beeld decennialang als aas werd uitgespeeld. Maar Brugge is meer: er wordt ook gewoond, gewerkt en geleefd. Er is ruimte voor hedendaagse interventies, tijdelijk of permanent, die de dialoog tussen oud en nieuw aanscherpen.
De afgelopen twintig jaar zet de stad sterk in op dat meerstemmig verhaal door onder meer te investeren in kwalitatieve stadsvernieuwings- en bouwprojecten of in tijdelijke platformen zoals Triënnale Brugge, die voor even een andere blik werpen op de stad. De perceptie van Brugge, maar vooral ook de beleving en hoe er geleefd wordt, brengen interessante vragen met zich mee die niet enkel van tel zijn op deze context, maar ook ruimer op de beeldvorming van een stad en haar architectuur. Welke factoren zorgen ervoor dat een bepaald beeld blijft hangen en onze mening wordt ‘gevormd’? Kunnen we onze kijk verbreden?
Vertrekkende uit drie verschillende invalshoeken bespreken we hoe taal en fotografie een invloed uitoefent op ons denken. Op hoe gedachten bewust of onbewust in een bepaalde richting worden gestuurd. Hoe beelden onze verbeelding prikkelen of ons net met weerzin aan een plek doen (terug)denken.
Klaske Havik (Methoden voor Analyse en Verbeelding, TU Delft), Véronique Patteeuw (École Nationale Supérieure d’Architecture et du Paysage Lille en KU Leuven) en Bas Princen (architectuurfotograaf) gaan in dialoog op zoek naar die sluimerende lagen. Vertrekkende vanuit de architectuurgeschiedenis, -literatuur en -fotografie wordt onderzocht hoe onze omgeving wordt geportretteerd en projecties worden gevormd en gevoed, tussen droom en realiteit.
Klaske Havik (°1975) doceert Methoden voor Analyse en Verbeelding aan de TU Delft. Haar onderzoek focust zich vooral op de ervaring, gebruik en verbeelding van architectuur in relatie met de stad en de mens. Daarbij probeert ze verschillende disciplines te verbinden om tot nieuwe methoden voor analyse en ontwerp te komen. Vooral de productieve relatie tussen architectuur en literatuur is van belang. Zo publiceerde Havik in 2014 het boek Urban Literacy. Reading and Writing Architecture gebaseerd op haar doctoraat. Hierin demonstreert ze de constructieve bijdrage van literatuur binnen het kennisveld van architectuur. Klaske Havik ontving in 2014 de Nederlands prijs voor Architect van het Jaar. Naast docent is ze oprichter en redacteur van Writingplace journal for Architecture & Literature en schrijft ze ook literaire werken, zoals poëziebundels.
Véronique Patteeuw (°1974, Borgerhout) doceert aan de École Nationale Supérieure d’Architecture et du Paysage Lille en is daarnaast ook gastdocent aan KULeuven. Haar onderzoeksveld ligt binnen de geschiedenis en theorie van postmoderne architectuur. In 2017 publiceerde ze Mediated Messages: Periodicals, Exhibitions and the Shaping of Postmodern Architecture samen met Léa-Catherine Szacka. Het boek is een verzameling van essays waarin de rol van media binnen de ontwikkeling van postmoderne architectuur in 1970 en ‘80 wordt onderzocht. Sinds 2005 is ze academisch redacteur van OASE, Journal for Architecture.
Bas Princen (°1975, Rotterdam) is een kunstenaar en architectuurfotograaf die zich focust op het stedelijk landschap. Hij studeerde industrieel ontwerpen aan de Design Academy in Eindhoven en architectuur aan de Berlage Instituut in Rotterdam. Via fotografie tracht Princen de transformatie in het landschap rondom hem vast te leggen. In de hoofdrol staan eerder onopvallende locaties, waar de stedelijke uitbreiding samenkomt in de afgezwakte natuur. Dit zijn vertrouwelijke ‘urban’ ruimtes, maar met een twist. In 2004 won Bas Princen de Charlotte Kohler Prijs voor jonge, beloftevolle kunstenaars en architecten. Op de Architectuurbiënnale van Venetië in 2010 ontving hij ook de Silver Lion prijs samen met Office Kersten Geers David van Severen.