Als je deze strook ziet is het best mogelijk dat onze website niet optimaal functioneert of zelfs niet werkt bij bepaalde onderdelen. Je gebruikt best een recente versie van Chrome, Firefox, Safari of Edge.

Contact | Secretariaat
Martine Pollier
Zandstraat 324, 8200 Brugge
T +32 50 322 420
info@archipelvzw.be

Lezing

Tuinieren als attitude

Twee praktijken over stedelijk groen in een veranderend klimaat
Donderdag
23.10
20:00

 

In samenwerking met:

Met de steun van:

Wagon Landscaping (F)
Kollektif Landscape (B)

Een tuin is geen project, maar een relatie die onderhouden moet worden met zorg en liefde. Hoe kan de attitude van de tuinier ontwerpprocessen in een veranderend klimaat sturen?

Jan De Wilde Kollektif Landscape


yannmonel Wagon Landscaping

Het Parijse bureau Wagon Landscaping richt zich voornamelijk op kleine stedelijke “tuinen”. Hoewel hun projecten zich richten op een niche van kleinschalige situaties, bieden de manieren van aandacht voor en betrokkenheid bij het landschap die Wagon toepast relevante antwoorden op de vraag hoe we de benadering van het landschap in andere typologieën en schalen zouden kunnen heroverwegen.

Hun werk is vaak conceptueel intrigerend en gedurfd, maar toch gebaseerd op minimale transformatie, waarbij ze zich voornamelijk bezighouden met de voorwaarden voor groei en het bestuderen van de dynamiek van de bodem, planten en water. Een reeks projecten richt zich op het openen van asfalt en onderzoekt de esthetiek die voortkomt uit een ethische positie om het materiaal op zijn plaats te laten .Ze bouwen de meeste van hun projecten zelf; het kantoor is ook goed uitgerust met schoppen, harken en schoffels.

De vragen die voortkomen uit deze positie zijn urgent. In hoeverre moeten we onze betrokkenheid bij landschap, programma, transformatie en onderhoud veranderen om negatieve milieueffecten te minimaliseren? Waar ligt de grens tussen grondstof-intensieve constructies en de doe-het-zelf-aanpak van hergebruik van Wagon?

Kollektif is een ontwerpbureau voor landschapsarchitectuur en stadsontwerp uit Gent, opgericht door Björn Bracke en Joke Vande Maele. Hun projecten richten zich veelal op groene ruimtes in de stad. Ze werken aan plekken die de ervaring van de stad verzachten, en verbinding op vele niveaus (ook tussen planten) vooropstellen.

Wat leert de aanpak van “de tuinman” ons voor het idee van een ‘project’ binnen de landschapsarchitectuur?