Giambattista Piranesi (1720-1778)

Giambattista Piranesi (1720-1778) was een Venetiaans architect en etser die beroemd is geworden door zijn grafisch werk dat hij in Rome heeft gemaakt. Het bekendste deel van zijn oeuvre zijn de grootformaat etsen van Romeinse stadsgezichten en de reeks donkere Carceri of kerkers. Bij het grote publiek vaak minder bekend is het archeologische oeuvre, met grote uitvouwplaten die behoren tot de meest fascinerende technische illustraties van de 18de eeuw.

Aan de hand van het originele materiaal in de tentoonstelling — ca. 180 prenten en boeken van Piranesi en een 100-tal prenten en boeken van kunstenaars, archeologen en architectuurhistorici van de 16e tot begin 19e eeuw, voor het grootste deel afkomstig uit de uitzonderlijk rijke, nagenoeg onbekende collectie van de Universiteitsbibliotheek en uit de Koninklijke Bibliotheek Brussel — gaat de lezing in op de activiteiten van Piranesi als kunstenaar, archeoloog, ingenieur, polemist, architect en antiquair.

De lezing wil duidelijk maken hoe het ‘archeologische’ oeuvre een essentieel onderdeel uitmaakt van een ‘totaalproject’ van de architect Piranesi, waarin de archeologie samen met de architectuurtheorie, de architectuurpraktijk en de kunsthandel in een intense interactie een ambitieuze — en polemische — agenda dienen.

Dirk De Meyer doceert aan de Vakgroep Architectuur en Stedenbouw van de Universiteit Gent. Hij was voordien ook Chief Curator van het Canadian Centre for Architecture in Montréal, een onderzoekscentrum en een van ‘s werelds belangrijkste architectuurcollecties, en directeur van het IRHA, het Institut de Recherche en Histoire de l’Architecture.
Dirk De Meyer heeft voor Archipel een aantal schitterende lezingen gegeven over de Case Study Houses in Los Angeles en over het werk van Mies van der Rohe.