Nederland

Tweedaagse architectuurreis naar Den Haag, Voorschoten, Amsterdam, Haarlem, Almere, mede georganiseerd door ArchitectenUnie (AU).

Bebouwing van het voorterrein van de openluchtschool aan de Cliostraat te Amsterdam – Jan Duiker
Deze bebouwing werd door het Bestuur der Vereniging als voorwaarde gesteld bij de inwilliging van de eisen van de Commissie Zuid, dat de school op een binnenterrein zou worden geplaatst, aangezien anders geen grond beschikbaar kon worden gesteld. Deze eis van het schoolbestuur was gebaseerd op de noodzakelijkheid aan het Zuidfront een lagere bebouwing te” maken met het oog op de zoninval. Zo ontstond een gebouwtje bevattende op de begane grond een conciërgewoning, waarboven een woning voor het hoofd der openluchtschool.

Voorts werd op de verdieping een handenarbeidlokaal gebouwd, met een (ter wille van de aansluiting) geëiste hoger opgaande bebouwing, welke nu is benut voor het aanbrengen vaneen houtzoldertje. De sloydklasse is elektrisch verwarmd, een weliswaar dure verwarming, doch die enig aanbeveling verdient wegens de kortstondigheid der lessen. Bovendien warmt een dergelijke glazen ruimte onmiddellijk aan, zodat hierin een economische factor is gelegen. Onder dit lokaal bevindt zich een rijwielenbergplaats. Het werk werd uitgevoerd door de Nationale Beton- en Bouwmaatschappij.

Apolloscholen – Herman Hertsberger
Montessorischool en Willemsparkschool, Herman Hertzberger
Deze beide scholen kwamen voort uit hetzelfde ruimteprogramma, dat door de overheid werd toegewezen. Ontwikkeld vanuit een gemeenschappelijk bouworde als tweeling, als het ware als één gebouw, vertonen ze grote overeenkomsten. Als gevolg van hun afwijkende situering en de daardoor anders georiënteerde erkerramen van de lokalen, maar ook daar afwijkende inzichten van beide scholengemeenschappen, zijn er echter ook grote verschillen tussen de beide bouwblokken. Deze zijn echter steeds met dezelfde bouwkundige middelen opgelost, zodat er een grote coherentie in constructie en vorm bestaat tussen de elementen, waaruit beide eenheden zijn opgebouwd. Er is hier niet alleen sprake van een gemeenschappelijk vocabulaire, maar, zoals elke afzonderlijke oplossing als het ware een vervoeging is van een gemeenschappelijke stam, ook van één grammatica.

Het structuurprincipe kan in twintig knooppunten worden samengevat, die zich laten classificeren, afhankelijk van wat men eruit wil lezen, als bijv. binnen – buiten; skelet of consequentie van invulling met metselwerk, kozijnen, staalwerken; overtstek, normaal of vergroot; balkkruising of T-aansluiting. Tussen alle elementen bestaat een soort familieverwantschap, wat tot gevolg heeft, dat bij het ontwerp van elk punt steeds de consequenties voor alle andere punten werden betrokken en deze dus zo werden teruggekoppeld naar elk der afzonderlijk oplossingen.

Reisbegeleiding: arch. José Depuydt (AU)