Sugiberry & Schenk Hattori

Sugiberry & Schenk Hattori

Unspoken / Onuitgesproken

In het kader van de inmiddels afgelopen tentoonstelling MEANING / TRANSLATIONS en onder de noemer UNSPOKEN presenteren Steven Schenk en Johannes Berry een reeks dialogen met de Japanse architecten Go Hasegawa, Jun Igarashi & Junya Ishigami. Ze bespreken hun werk en insteek in architectuur en zoomen in op het paviljoen dat Schenk en Berry samen bouwden in de tuin van deSingel. Het vormt de springplank voor een ruimer gesprek over de fascinatie van de twee jonge bureaus voor het werk van prominente Japanse architecten in relatie tot het thema ‘Unspoken’/‘Onuitgesproken’. Samen met verfilmingen van het paviljoen door Michiel De Cleene creëert dit genoeg stof voor een interactieve lezing met reflecties over referenties en materiaalgebruik.

Deze lezing kadert binnen het themajaar ONUITGESPROKEN (2020) van Archipel en is een samenwerking met het Vlaams Architectuurinstituut.

Meaning/Translations

Twee jonge architectenbureaus die werken vanuit Vlaanderen en Japan onderzoeken het onuitgesprokene in de kruisbestuiving tussen beide culturen. Sugiberry (Meaning) toont hoe een idee dat zich aanpast aan een veranderende context, meer specifiek in de culturele uitwisseling tussen Vlaanderen en Japan, leidt tot nieuwe verbanden en nieuwe betekenislagen. Schenk Hattori (Translations) zoekt de limieten van onze verbeelding op, meer nog de mysterieuze en vaak verloren elementen in architectuur.

Het Vlaams Architectuurinstituut toonde hun werk in een bijzonder fijne expo. Schenk Hattori en Sugiberry maakten hiertoe gebruik van het kabinet in deSingel enerzijds, maar ontwierpen een buitenpaviljoen in de tuin van het gebouw anderzijds.

Het kabinet wass het startpunt van een fictieve reis als introductie op gebouwd en ongebouwd werk van beide bureaus. In deze ruimte maakte men kennis met het werk en de personen achter beide bureaus. Tevens was er het boek te zien, gemaakt voor de tentoonstelling “Under 35” in Osaka in 2018. Het is bij deze gelegenheid dat beide bureaus elkaar voor de eerste keer ontmoetten.

Op de binnenplaats van deSingel realiseerden Sugiberry en Schenk Hattori een paviloen, speciaal voor deze tentoonstelling gemaakt. Het paviljoen was een tijdelijke structuur die ruimte bood om hun werk tentoon te stellen, meer specifiek creaties in een vroeg stadium van de zoektocht naar architectuur, zonder te vervallen in een retrospectief karakter. Het materiaal waaruit het paviljoen was opgebouwd was uitsluitend afkomstig uit de stockruimte van het Vlaams Architectuurinstituut en deSingel, en bevatte onder meer panelen van het theaterstuk “Je suis sang” van Jan Fabre uit 2003, een vinyldoek die in de tentoonstelling “How small? How vast?” van Junya Ishigami in 2013 als vloerbedekking werd gebruikt, en gestampte aarden blokken die deel uitmaakten van de installatie bij de tentoonstelling “The Art of Collaboration” van Case Design in 2019. Met een beperkt budget werd in samenwerking met het bouwteam van deSingel dit paviljoen uit gerecycleerd materiaal opgetrokken.

Sugiberry & Schenk Hattori

SUGIBERRY is een architectenbureau gevestigd in Brussel (BE) en Tokio (JP), opgericht door Mayu Takasugi (JP) en Johannes Berry (ZA). Ze zijn geïnteresseerd in architectuur, meer bepaald in de relaties tussen mens, omgeving, materialen, constructie, ruimte en betekenis. Ze hebben realisaties in België, Japan en Zuid-Afrika, met lopende projecten in België en de Verenigde Staten.

De titel van de tentoonstelling “MEANING” verwijst naar een theoretisch onderzoek van het bureau naar de processen waarop betekenis geven in het menselijk denkpatroon plaatsvindt, hoe associatief denken leidt tot het zien van wat we willen zien omdat dit de makkelijkste houding is en refereert naar wat we al weten. Hun werk speelt sterk in op het zien en willen zien en denken te zien binnen het menselijk brein.

Schenk Hattori Architecture Atelier werd in 2014 opgericht door Steven Schenk en Daisuke Hattori, een tijdje na hun ontmoeting in de Accademia di Architettura in Mendrisio (CH). Sindsdien is het kantoor uitgebreid met de partners van beide architecten en heeft het een basis in Antwerpen en Kyoto.

De titel van de tentoonstelling “TRANSLATIONS” verwijst niet zozeer naar het feit dat Schenk Hattori een Belgisch Japans bureau is dat geconfronteerd wordt met duidelijke culturele verschillen, maar veeleer naar de relatie en handeling tussen de architectuur zelf en de ontvanger. De manier waarop het door een subject als object wordt waargenomen of, in het beste geval, in zijn actieve rol zelf. De tentoonstelling wordt geleid door een vraag die constant opduikt: “Wat is de relatie tussen de manier waarop vorm zich voor en in ons manifesteert?” Hun visie gaat terug op de psychologie van de architectuur.