Filmavond: 'De straat'

Tijdens de studiedag organiseren we lezingen en workshops speciaal voor studenten en jongeren. Er zal gewerkt worden met drie ontwerpers en drie jongerenorganisaties en we gaan aan de slag in de publieke ruimte van Gent: het zuid, op pleinen en in winkelcentra.

Filmprogramma

VRT and courtesy argos centre for audiovisual arts Jef Cornelis, De straat, 1972


Ans Mertens Ans Mertens, As I Walk At Leisure, 2018


Joost Conijn Joost Conijn, Siddieqa, Firdaus, Abdallah, Soelayman, Moestafa, Hawwa, Dzoel-kifl, 2004

Jef Cornelis, De straat, 1972 – 41 min.

De film “De straat” begint met beelden van een betoging op straat. Onmiddellijk daarna volgen shots van een autostrade, gefilmd vanuit de lucht. De begeleidende tekst is veelzeggend: “Van de straat is niet veel meer overgebleven dan een verkeersweg – een bewegingsmachine, zoals Le Corbusier ze beschreef. De verblijfsruimte van de stad, de straat, is tot een zuivere verkeersruimte ontaard.” De auto heeft het gemeenschapsleven kapot gemaakt, de beelden versterken het verhaal van verlies. De shots van Belgische steden, vol auto’s en vrachtwagens, worden afgewisseld met sequenties van plaatsen in Italië waar kinderen en volwassenen de dag op straat doorbrengen. De film is een striemend betoog voor het behoud van de publieke ruimte. Jef Cornelis maakte de film naar een scenario van Geert Bekaert voor de BRT. Zijn favoriete onderwerpen waren Belgisch architectonisch erfgoed, stedenbouw en hedendaagse kunst.

Ans Mertens, As I Walk At Leisure, 2018 – 11 min.

“As I Walk At Leisure” is een filmcompositie met observaties van op het plein voor de beurs in Brussel door filmmaakster Ans Mertens. Op een zomerdag en vergezeld door een opwindbare Bolex 16mm camera die slechts 20 seconden per keer kan opnemen, filmt Ans Mertens in korte opnames de bewegingen en pauzes van de mensen rond haar. Haar blik registreert er mensen op tussen-momenten, in rust, telefonerend, al slenterend of kijkend, of filmend met de gsm zoals de filmmaakster. De blik van Mertens is even vluchtig als die van de voorbijgangers, ze dwaalt en zoekt, en vangt schijnbaar doelloze alledaagse momenten op celluloid. De zwart-wit film is een ode aan de stadsfilm en haar stadssymfonieën. De muziek bij de film werd gecomponeerd door Peter Steckroth.

Joost Conijn, Siddieqa, Firdaus, Abdallah, Soelayman, Moestafa, Hawwa, Dzoel-kifl, 2004 – 40 min.

Voor de film Siddieqa, Firdaus, Abdallah, Soelayman, Moestafa, Hawwa, Dzoel-kifl volgde kunstenaar Joost Conijn een jaar lang zijn buurtkinderen op een gekraakt haventerrein aan de rand van Amsterdam. Ze groeien op in totale vrijheid. Elke dag is een nieuw avontuur, ze kunnen ongehinderd crossen, ravotten en spelen op het uitgestrekte braakland. Conijns film is een lofzang op de spelende mens en het verzet tegen de inkapseling van het individu door de maatschappij. Tegelijkertijd werpt het ook vragen op over de houdbaarheid van hun situatie.

Kleed je warm aan of neem een dekentje mee, wij voorzien stoelen!