Andrea Branzi (IT)

De lezing ‘The Weak Metropolis’, geeft Andrea Branzi op uitnodiging van De Leerstoel Charles Vermeersch (2010+). Branzi geeft verduidelijking bij zijn ‘Tien bescheiden aanbevelingen voor een nieuw Charter van Athene’. Hij ziet de stad als een ‘high-tech favela’ (met een computer om de 20 m2), als ‘een plek met cosmische gastvrijheid, een genetisch laboratorium.’ Zijn ‘weak urbanisation’ schaalmodellen tonen omkeerbare infrastructuren: “Elke ingreep moet omkeerbaar zijn, onvolledig en flexibel, want alles wat definitief is, is stug en fragiel.” Branzi ziet zijn projecten eerder als bedenkingen over de stad van vandaag dan als utopiën voor de toekomst.

Andrea Branzi (Firenze °1938) is opgeleid als architect. Hij is een belangrijk internationaal erkend en gelauwerd architect-ontwerper met onder meer projecten voor Alchymia en Memphis, architectuur- en designtheoreticus, en publicist. Hij was een van de stichters van Archizoom Associati, en een van de protagonisten van de Italiaanse ‘radicale architecten’, die de anti-design hebben gepromoot. Branzi is medestichter van de Domus Academy. Hij is als professor verbonden aan de Politecnico di Milano.

Zijn projecten worden bewaard in de archieven van de Universiteit van Parma en het Centre Pompidou in Parijs. In 2008 werd hij gelauwerd Honoris Causa aan de universiteit te Rome, en werd hij erelid van de Royal Academy te Londen.

Momenteel wordt een overzicht van zijn research mbt. zijn stedebouwkundige modellen getoond op de Architectuurbiënnale te Venetië.

Andrea Branzi is de auteur van, onder meer: Pomeriggi alla media-industria – Design e Seconda Modernità (vertaald als Learning from Milan, MIT en als Nouvelles de la Metropole Froide); La Casa Calda – Esperienze del Nuovo Design Italiano (1984); Animali Domestici (1986) (vertaald als: Domestic Animals, MIT press).