Aldo Rossi

Aldo Rossi (°Milano, 3 mei 1931 – †Milano, 4 september 1997) was een Italiaans architect, hij won de Pritzkerprijs in 1990.

Van 1949 tot 1959 studeerde Rossi architectuur aan de polytechnische Hogeschool van Milaan. Van 1955 tot 1964 schreef hij voor het architectuurtijdschrift Casabella Continuità. Samen met Luca Meda deed hij in 1964 de planning voor de 53e Triennale in Milaan. In 1965 werd hij docent aan de polytechnische Hogeschool van Milaan.

Al als jonge architect paste Rossi een gereduceerde, heldere vormstructuur toe, die hij de rest van zijn leven trouw zal blijven. Licht en schaduw zijn een bepalend element in zijn vormgeving. In 1966 gaf hij zijn visie over moderne architectuur in het boek L’architettura della città (De architectuur van de stad).

Van 1972 tot 1974 was Rossi gastprofessor aan de ETH Zürich. In 1983 leidde hij de 1e Architectuur-Biennale in Venetië. Samen met Umberto Barbieri richtte hij in 1987 een gemeenschappelijk architectenbureau op in Den Haag. In 1988 werd Rossi erelid van de American Institute of Architects en in 1990 won hij de Pritzkerprijs voor architectuur.

Als designer ontwierp hij sinds 1984 gebruiksvoorwerpen zoals kookpotten en koffiepotten voor Alessi. In de jaren 1990 tot 1993 vonden in Parijs, Berlijn, Gent en Amsterdam grote Rossi-tentoonstellingen plaats.

Rossi overleed op 66-jarige leeftijd aan de gevolgen van een verkeersongeluk.