Huib Hoste

Huib Hoste (°Brugge, 6 februari 1881 – †Hove, 18 augustus 1957) was een Belgisch architect, ontwerper en stedenbouwkundige.

Hoste studeerde in Gent. Hij liep stage bij de architecten Charles De Wulf en Louis Cloquet. Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vluchtte hij met zijn gezin naar het neutrale Nederland, waar hij ook al voordien had rondgereisd. Hij leerde het werk kennen van Hendrik Petrus Berlage en ontmoette architecten als Van ‘t Hoff, Wils, Oud, Kramer en De Klerk, en kunstenaars als Mondriaan en Van Doesburg. Door het briefcontact met Van Doesburg en zijn vriendschap met Louis van der Swaelmen en Raphael Verwilghen kwam hij tot de overtuiging van de noodzaak van de moderne architectuur.

In 1928 sloot Hoste zich aan bij de Congrès Internationaux d’Architecture Moderne (CIAM), een organisatie ter bevordering van functionele architectuur en stedenbouwkunde. Als hoofdredacteur van Opbouwen nam hij deel aan de levendige discussie voor de ontwikkeling van Linkeroever van Antwerpen. Hij stelde er een grote arbeiderswoonstad voor. Na de Tweede Wereldoorlog richtte hij samen met kunstcriticus K.N. Elno het tijdschrift Ruimte op, dat van 1953 tot 1956 verscheen en degelijke bijdragen bracht over architectuur, stedenbouw en vormgeving.