Wiel Arets

Wiel Arets (°Heerlen, 6 mei 1955), is een Nederlandse architect, bouwkundig theoreticus, stedenbouwkundige, industrieel ontwerper.

Arets’ vader was een boekdrukker en zijn moeder was een mode-ontwerper, zij leerden hem respect te hebben voor de traditie van het ambacht en de liefde voor boeken en lezen. Hij studeerde kort bouwkunde en fysica, om uiteindelijk te kiezen voor architectuur. In 1983 studeerde hij af aan de Technische Universiteit Eindhoven.

Hij was ‘Hoogleraar Building Planning and Design’ aan de Berlijnse Universiteit van de Kunsten (UdK), Duitsland en is de oprichter van Wiel Arets Architects, een multidisciplinaire architectuur en designstudio met vestigingen verspreid over heel Europa. Van 1995-2002 was hij de decaan van het Berlage Instituut in Rotterdam. Arets is decaan van het College of Architecture aan het Illinois Institute of Technology in Chicago, in de Verenigde Staten.

Arets verdeelt zijn tijd tussen Chicago, Maastricht, Berlijn, Amsterdam en Zürich. In 1991 werd Arets eerste theoretische tekst gepubliceerd, ‘An Alabaster Skin’, in een monografie met de zelfde titel. De tekst gaat over fascinaties uit zijn studies en vroege carrière, waaronder: cinematografie, fotografie, steden, technologie van de 20e eeuw, het membraan of huid van een gebouw, biologie en de handeling van het snijden en bewerken (met betrekking tot cinematografie), alsook de postmoderne architectuur van de jaren 1980.