Pieter De Bruyne

Pieter De Bruyne (°Aalst, 1931 – †Aalst, 1987) was een Vlaams kunstenaar, designer en interieurarchitect.

In 1953 werd hij gediplomeerd binnenhuisarchitect aan de Sint-Lucasschool in Gent. Hij nam in 1955-56 en 1957 deel aan de salons van het moderne sociale meubel te Gent en bekwam in 1958 het “Gouden Kenteken”. In 1959 bekwam hij een vermelding op de internationale meubelwedstrijd van Cantù en werd in 1961 bekroond, eveneens te Cantù met een eetkamerontwerp. Hij hield tentoonstellingen in binnen- en buitenland, en voerde de meest diverse opdrachten uit.

Hij was leraar aan het St.-Lukasinstituut te Schaarbeek. Hij ontving in 1984 een Staatsprijs ter waardering van een kunstenaarsloopbaan. Het volledige archief van zijn werk is in het bezit van het Designmuseum te Gent.

Naar aanleiding van een tentoonstelling in de Sint-Pietersabdij te Gent in 1976 schrijft Jan Pieter Ballegeer: “Maar welke is nu de boodschap van deze meubelen van Pieter De Bruyne? Er is in de eerste plaats een wijze van aanval op de vertrouwde dingen zelf, een soort vernietiging van het veel voorkomende. Er is een vertekening van de voorwerpen zoals men dat ziet in het dadaïsme, het surrealisme, de pop-art. De deformatie is bij De Bruyne echter niet karikaturaal expressionistisch, niet in de eerste plaats bedoeld om direct begrepen te worden, maar eerder verfijnd geheimzinnig, veeleer ingewikkeld esthetisch, vernuftig maniëristisch. Aan de artistieke zelfbewustheid van de ontwerper ontlenen zijn meubels wel hun opmerkelijke monumentaliteit. Hun aard eist bijna dat zij niet opgesteld worden tegen wanden of in hoeken, maar dat zij vrij staan in de ruimte gelijk beeldhouwwerken”.