Groep Planning
Jan Tanghe (°Sint-Jans-Molenbeek, 21 januari 1929 – Oostende, 5 september 2003) was een Belgisch architect, stedenbouwkundige en hoogleraar.
Jan Tanghe was de zoon van een zeekapitein. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vluchtte het gezin naar Engeland, waar Tanghe een Britse en internationale opleiding genoot. Hij studeerde architectuur en stedenbouw aan het Sint-Lucasinstituut in Gent. Zodra afgestudeerd (1953) was hij een actief deelnemer aan de discussies over en rond architectuur, stedenbouw en leefmilieu..
In 1966 stichtte hij met architecten Jacques Pêtre en Ignaas Deboutte en met ingenieur Willy Canfyn in Brugge de architectenassociatie Planning, later Groep Planning. De associatie nam een hoge vlucht en was op verschillende locaties in Brugge gevestigd, terwijl ook een kantoor in Brussel werd gesticht. In Brugge werd het historisch pand Hof de Gros in de Sint-Jakobsstraat, vanaf 1980 de hoofdzetel van de vennootschap. Tanghe was gedurende vele jaren voorzitter van de Groep. Hij werd in 1989 opgevolgd door architect-stedenbouwkundige Werner Desimpelaere.
In 1971 stond hij aan de wieg, samen met Daniel Craet en enkele anderen van de vzw Informatiecentrum voor Architectuur, Stedenbouw en Design (ICASD) dat de uitgever werd van het tijdschrift A+, het vaktijdschrift in het Nederlands en het Frans voor architecten, stedenbouwkundigen en designers. Hij speelde vele jaren een voorname rol in deze vereniging. Tanghe was ook belangrijk door de invloed die hij uitoefende bij sommige studies en plannen. Zo leverde hij een echte veldslag in Gent om te voorkomen dat een metro zou worden gebouwd, onder meer in de bedding van de Leie. Hij won deze veldslag. In Brussel gaf hij, in de discussies met politici en stadsbestuur gestalte aan de acties die tegen een aantal megalomane projecten gevoerd werden door het Atelier de Recherche d’Architecture et d’Urbanisme (ARAU).
Jan Tanghe werd in 1969 docent stedenbouw aan de Faculté Polytechnique, later Université de Mons. Hij vervolgde deze lesopdracht tot in 1991.Samen met Michel Didisheim, Mark Dubrulle, Pierre Dulieu, Dominique de Wasseige en Baudouin du Bus de Warnaffe, stichtte hij in 1971 de Bond Beter Leefmilieu – Union pour la Qualité de l’Environnement. In 1976-1977 was hij de eerste directeur van de in de schoot van het Europacollege opgerichte postuniversitair centrum voor het erfgoed, dat na enkele jaren uitgroeide aan de KU Leuven tot het Raymond Lemaire Centrum.
Werner Desimpelaere (°Roeselare, 1 augustus 1942) studeerde af in 1966 aan het Hoger Instituut Sint Lucas in Gent, als architect en stedenbouwkundige. Hij werd medewerker van het ontwerpbureau Groep Planning en weldra vennoot. In 1989 werd hij, in opvolging van Jan Tanghe, voorzitter van Groep Planning.
Paul Lievevrouw is architect, M.Sc. in Conservation, bestuurder-voorzitter van de Sum groep (SumProject / SumResearch) en prof. aan het Hoger Architectuurinstituut Sint-Lucas (internationale master in architectuur) en het Raymond Lemaire International Centre for Conservation (RLICC – KULeuven).